فیلسوفِ ادیب
دسته بندی ها:
مقالاتمروری بر زندگی ادبی مصطفی مستور مصطفی مستور، نویسنده معاصر کشورمان سال 1343 در شهر اهواز دیده به جهان گشود. او ابتدا تحصیلاتش را در رشته مهندسی عمران دانشگاه شهید چمران اهواز دنبال کرد. اما بهخاطر علاقه زیادی که به ادبیات داشت، تصمیم گرفت ادامه تحصیل را در این رشته پیگیری کند. به این ترتیب […]
مروری بر زندگی ادبی مصطفی مستور
مصطفی مستور، نویسنده معاصر کشورمان سال 1343 در شهر اهواز دیده به جهان گشود. او ابتدا تحصیلاتش را در رشته مهندسی عمران دانشگاه شهید چمران اهواز دنبال کرد. اما بهخاطر علاقه زیادی که به ادبیات داشت، تصمیم گرفت ادامه تحصیل را در این رشته پیگیری کند. به این ترتیب مدرک کارشناسی ارشد را در رشته ادبیاتِ همان دانشگاه اخذ کرد. مستور غیر از نویسندگی رمان و داستان در زمینه ترجمه و پژوهش هم فعالیت دارد و آثاری در این زمینه به انتشار رسانده است.
علاقهمند به مباحث فلسفی
از کودکی روحیه پرسشگری و کنجکاوی داشت و از همان زمان به مطالعه کتب فلسفی و مباحث عمیق فکری تمایل داشت. اولین اثر ادبی خود را در قالب داستان کوتاه به اسم «دو چشمخانه خیس» توسط مجله کیان منتشر کرد؛ مجلهای که در دهه 60 و 70 به مطالب فلسفی اهمیت میداد و آنها را منتشر میکرد.
مصطفی مستور نویسنده جسوری است، چون در ایران کمتر نویسندهای پیدا میشود که بتواند فلسفه و عرفان را به ظرف ادبیات بیاورد و از ترکیب این دو اثر ادبی خلق کند. او در آثارش اندیشه دینی و تلاش انسان برای کشف حقیقت خود و جهان را از زبان شخصیتهای اصلی بیان میکند. اگر بخواهید بیشتر با جهانبینی این نویسنده آشنا شوید، خوب است بدانید که بیشتر آثار او بر پایه سه مفهوم تنهایی، شک و عدم قطعیت بنا شده است.
ویژگیهای این نویسنده در نگارش داستان
اولین نکتهای که در مطالعه آثار این نویسنده میبینیم، حضور اندیشه است. داستانها و شخصیتهای مستور بهشدت انسان را وادار به اندیشدن میکند و ناخودآگاه مخاطب را برای فکر کردن نشانه میگیرد. شخصیتهایی که میسازد، هر کدامشان دارای یک فلسفه هستند. اما با این وجود مخاطب حس نمیکند که با اثری فلسفهزده روبرو است.
یکی دیگر از ویژگیهای این نویسنده که باعث جذب مخاطب میشود، زبان و نثر اوست. او برای آثارش، زبانی محاوره و مالامال از اطناب و تفصیل و ایجاز انتخاب میکند.
دیگر ویژگی مستور مربوط به شخصیتپردازی منحصربهفردش است. این نویسنده عادت دارد شخصیتهایش را دائما در موقعیتهای مختلف محک بزند و با آنها بازی کند! همینطور در معرفی شخصیتها از تکنیک مهندسی اطلاعات استفاده میکند. به این صورت که اطلاعات از شخصیتها به مخاطب بهنحوی منتقل میشود که مخاطب به آنها رجوع کند، ذهنش درگیر شود و به کمک آنها بتواند ابعاد مختلف شخصیت را کشف کند.
روی ماه خداوند را ببوس
رمان «روی ماه خداوند را ببوس» باعث شد نام مصطفی مستور در بین اهالی قلم و مخاطبان کتابخوان سر زبان بیفتد و بهنوعی سکوی پرتاب او شود. این رمان در سال 79 منتشر شد و خیلی سریع توانست بازار را قبضه کند. مستور در این کتاب با بیانی فلسفی، موضوعی زمینی مثل عشق و موضوعی الهی مثل بندگی را به هم گره زد و در رابطه با فراگیرترین احساس بشری دست به قلم شد.
خلاصه داستان از این قرار است که یونس دانشجوی دکترای پژوهشگری اجتماعی که زمانی ایمان و باور محکمی به خداوند داشته، اکنون بهخاطر یکسری اتفاقات تلخ و ناگوار، از جمله آشفتگی و به همریختگی نظم کنونی جهان و بروز بیعدالتیها در زندگی مردم، در باورش به خداوند تردید کرده. یونس بعد از چند سال با دوست و همکلاسی سابقش مهرداد که از آمریکا برگشته، ملاقات میکند و . . .
آثار مصطفی مستور
این نویسنده مشهور ایرانی تاکنون موفق شده آثار زیر را منتشر کند:
- رمان
ـ روی ماه خداوند را ببوس ۱۳۷۹، نشر مرکز
ـ استخوان خوک و دستهای جذامی ۱۳۸۳، نشر مرکز
ـ من گنجشک نیستم ۱۳۸۷، نشر مرکز
ـ سه گزارش کوتاه درباره نوید و نگار ۱۳۹۰، نشر مرکز
ـ رساله ای درباره نادر فارابی ۱۳۹۴، نشر چشمه
- مجموعه داستان
ـ چند روایت معتبر ۱۳۸۲، نشر مرکز
ـ حکایت عشقی بیقاف، بیشین، بینقطه ۱۳۸۴، نشر چشمه
ـ عشق روی پیادهرو ۱۳۷۷، نشر رسش
ـ من دانای کل هستم ۱۳۸۳، انتشارات ققنوس
ـ تهران در بعد از ظهر ۱۳۸۹، نشر چشمه
ـ بهترین شکل ممکن ۱۳۹۵، نشر چشمه
ـ زیر نور کم ۱۳۹۶، نشر چشمه
- داستان بلند
ـ عشق و چیزهای دیگر ۱۳۹۶، نشر چشمه
ـ معسومیت ۱۳۹۸، نشر مرکز
- ترجمه
ـ فاصله و داستانهای دیگر، ریموند کارور، ۱۳۸۰، نشر مرکز
ـ پاکتها و چند داستان دیگر، ریموند کارور، ۱۳۸۲، نشر رسش
ـ سرشت و سرنوشت، سینمای کیشلوفسکی، مونیکا مور، ۱۳۸۶ نشر مرکز
جوایز و افتخارات
این نویسنده پرکار و صاحب سبک موفق شده جوازیر و افتخارات زیر را بهدست آورد:
ـ برنده لوح تقدیر اولین دوره مسابقات داستاننویسی صادق هدایت
ـ جایزه بهترین رمان سال ۱۳۸۲ برای رمان استخوان خوک و دستهای جذامی
ـ جایزه بهترین رمان سالهای ۷۹ و ۸۰ برای رمان روی ماه خداوند را ببوس
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید